İÇİMİ SEVGİYLE DOLDURDU

80'ine merdiven dayamış yaşlı baba ile onu ziyarete gelen 45 yaşında ve saygın

bir işi olan oğlu salonda oturuyorlardı.

   Hal-hatırdan,

çoluk-cocuktan, havadan-sudan sohbet ettikten sonra oğlu susmuş, ayrılmanın

sinyalini vermişti.

   O anda üzerinde oturdukları sedirin yanındaki

pencerenin pervazına bir karga kondu.

   Yaşlı baba kargaya gülümseyerek,

biraz baktıktan sonra oğluna sordu: 'Bu ne oğlum?'

   Oğlu şaşkın,

cevapladı: 'O bir karga baba.'

   Yaşlı baba kargaya biraz daha baktıktan

sonra yine sordu: 'Bu ne oğlum?'

   Oğlu daha da şaşkın, yine cevapladı:

'Baba, o bir karga.'

   Karga hâlâ pervazda, komik hareketlerle başını

sağa sola çeviriyor, başını yan yatırıyor, havaya bakıyor, sonra başını yine

onlara çeviriyordu.

   Yaşlı baba üçüncü defa sordu: 'Bu ne?'

Oğlunun şaşkınlığı sabırsızlığa dönmüştü: 'O bir karga baba, üç oldu soruyorsun

Beni işitmiyor musun?'

   Yaşlı baba dördüncü defa da sorunca oğlunun

sabrı taştı ve sesini yükseltti:

   'Baba bunu neden yapıyorsun? Tam dört defadır onun ne olduğunu soruyorsun,

sana cevap veriyorum ve sen hâlâ sormaya devam ediyorsun Sabrımı mı

deniyorsun?'

  

  Babası -yüzünde hâlâ bir gülümseme- yerinden kalktı,içeri odaya gitti ve elinde bir defterle döndü.

Bu bir hâtıra defteriydi Oturdu,

sayfalarını karıştırdı ve aradığını buldu.

   Sevgiyle gülümsemeye devam

ederek sayfası açık bir vaziyette defteri oğluna uzattı ve o sayfayı okumasını

söyledi.

   'Bugün 3 yaşındaki minik yavrumla salondaki sedirde otururken yani

başımızdaki pencerenin pervazına bir karga kondu. Oğlum tam 23 defa onun ne

olduğunu sordu.

   23 sorusunda da ona sevgiyle sarılarak, onun bir karga

olduğunu söyledim.

   Rahatsız olmak mı? Hayır! Onun sorusunu masumca

tekrar edişi içimi sevgiyle doldurdu'...