Sevmek, sevgiliyi bir beyaz güvercin gibi avuçlarına alıp
okşamak ve yüreğine bastırıp korumaktır.
Ama sevgiliyi
daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salıvermektir sevmek.
Onun uçsuz bucaksız
gökyüzünde kanat çırpışlarından sonsuz haz duymaktır sevmek.
Onun kendisinden
uzaklaşmasına üzülmek değil, hakikatin semasına yaklaşmasına sevinmektir sevmek.
“Beni bırakıp nereye gidiyorsun?” demek değil, ”gittiğin
yerde dualarımla seni koruyacağım” diyebilmektir sevmek.
Nedir SEVMEK?
Sevgilinin ayakları altına serilmek değil mi?
Sevgilinin varlığında
yokluğu göze almak değil midir sevgi?
Ey sevgili!!!
Ben seni taşıyan toprak, sen o toprakta biten bir gül;
Sen gökte salınan bulut, ben yere düşen bir
0 yorum:
Yorum Gönder