AŞK

Bu meyhane seninle mi kalabalık ansızın

sen mi getirdin denizi eski koylardan

Dizin dizime değiyor, rakılar boz bulanık

yüzümüzde sevda portrelerinin karakalem çalışması

tabaklarımızdaki balık iskeletine bakıyoruz

kemancı Itri’den, biz mahilerinden mahmur

giderken yorgun, tipi yemiş ve uykusuz

sana göstermeden kıvılcım çaldım gözlerinden

ateşin sesi bu, tutuşmasından anlıyorum

bardaklara alazların parıltısı çarpıyor

bu meyhanede kuş sesleri yoktu eskiden

sen mi açtın tüm kafeslerin kapısını

kanadın kanadımda susuyoruz

Bu meyhane seninle mi kalabalık ansızın

seninle mi sesini yükseltiyor su

Sonra bir kelebek oldun, Ceneviz’li matador

pelerinlerinle sardın incecik kadınları

tüm öpüşlerini göl kıyısında yosunlara gömdüler

o şiirin taslaklarını getirdim, bak işte yalnızlığın

yoksa niye ürpereyim sakalının kokusuyla

elin elime dokunurken tel telde ısınıyor

bunca renkle baş edemem, çürür kırmızı

poyrazlarım kente iner sen yokken

kurtlar ısırır yalnızlığımı

şarkı hırsızlığına başlarım, bak! önceden söylüyorum

ellerinin ellerime değen uğultusu başka nasıl saklanır

Aşk da yorulur çok bedende gezinmekten

Sesin yüreğimin kapısını çalıyor

Hız alır aşk çarka dönen yürek pervanesinden

                                                                          Arife Kalender