AŞKIM ÖLMEDİN

                     Canım sevgilim;

Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı, Sana bu satırları buradan yazıyorum.
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum.
Yokluğuna alışamadığım, Ve hayalin ile yaşadığım, İsmini sayıkladığım...
Sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için burdayım.
Kimse anlamıyor beni, Deli olduğumu düşünüyorlar, Sana geleceğimi söylüyorum.
Bağlıyorlar beni, Kendimde değilmişim, Gidemezmişim, Göremezmişim,Öldüğünü kabul edecekmişim.
O ölmedi diyorum, Ağlıyorum... Öldü diyorlar, Dönmeyecekmişsin,
Ellerini tutamayacakmışım, Gözlerine bakamayacakmışım, Sarılamayacakmışım sana,
Dokunamayacakmışım, İyileşene kadar burda kalacakmışım...
Ben deli değilim diyorum anlamıyorlar, Hemşireler geliyor yanıma. Acıyan gözlerle bakıyorlar bana.
Oturup anlatıyorum onlara, Beni bekliyor diyorum, Özlemiştir, merak etmiştir.
Onlar da ağlamaya başlıyor.

              Sana bu mektubu Bir akıl hastanesinin dördüncü katından yazıyorum, Yokluğunu yaşıyorum.
Yaşadığını biliyorum, Biliyorum gitmedin, Bizi ayıracaklarını sanıyorlar, Ayıramazlar biliyorum.
Mevsim kış, Üşüyor musun? Hava soğuk, Yagmur var. Ellerin buz tutmuştur şimdi.
Ellerini tutmalıyım, Isıtmam lazım,Üşüyorsun biliyorum.Montumu vermeliyim sana,Gelmeliyim diyorum. Biliyorum sende özledin beni. Merak etme iyiyim ben. Sadece gelemediğim için affet beni.
Dedim ya, Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum. Sen neden cevap yollamadın hala?
Yoksa göndermiyorlar mı mektuplarımı sana? Yada; Sen yazıyorsun da bana mı vermiyorlar?
Adresi daha iyi yazıyorum buraya, Altınada özellikle tarif ediyorum, Bulmaları kolay olsun diye seni.
Acele cevap bekliyorum birtanem ,Seni çok seviyorum...
 

 Adres:  Karşıyaka  mezarlığı 2. Kapıdaki caminin hemen iki  üstünden sola dönünce;
      Büyük harflerle yazıyor
      işte: ’ AŞKIM ÖLMEDİN’
      diye... :(