HÜZÜN VE HERKES

herkes ne çok

ne çok anıyla yüklü herkes

yıldız parkında bu öğle saati

üçer beşer yapraklar dökülüyor

vakit seyir ve sefer vakti

gün apaçık güze dönüyor.

bir çift güvercin havalanıyor

aklımda o şair o karanfil

bu öğle saati bu yeşil bankta

hiç kimse kendi gibi değil.

hüznüme çocuklar, kadınlar ve şairler dahil

ben kalkıyorum hüzün ve herkes kalıyor

bu öğle saati bu sarı parkta

gemiler yanaşıyor, gemiler kalkıyor.

                                                                               Oktay Salih