kayıp coğrafyasında
dolaşırdım şiir ülkesinin
her şey bir başkaydı
gözyaşlarım papatya
sesim yitik bir ülkede kaybolmuştu oysa
ve papatyalar akardı gözlerimden
ağlardım
sonbahar kirli sakallı bir ihtiyardı
mevsimin sarı yeleli sırnaşık rüzgârı
diş bilerdi o en güzel dünyaya
tomurcuktaki yaprağa
mevsimler taşırdım
uzun yolculuklardan
şiirimin kayıp coğrafyasından
papatyalar akardı gözlerimden
gülüşlerinin sonbaharında ağlardım
bulutlar arardım arınacak
yıldızlarımı alırlardı
kaybolurdum
kirliydi hep yağmurlar
gülüşlerinin sonbaharı bir şemsiyeydi
sığınır ağlardım
Ulaş Nikbay
0 yorum:
Yorum Gönder